خیابان یک طرفه، یکی از دو کتابی است که در زمان حیات والتر بنیامین منتشر شده است.
کتاب، که در نظر اول کمی غیرمعمول به نظرمی آید، مجموعه‌ای است از تکه‌های فلسفی و قطعات فکری . شاید بتوان آنها را تصویر‌های تفکر نامید و شاید به تصویر کشیدن رویاها. سبک نوشتن والتر بنیامین به گونه‌ای است که نظم و ترتیب را در آن به سختی می‌توان تشخیص داد و قطعات، کامل‌کننده یکدیگر نیستند و گاهی منطق واضحی در پشت آنها دیده نمی‌شود. ممکن است در ابتدا فهم همه این نوشته‌ها دشوار باشد اما به تدریج که با روش نویسندگی والتر بنیامین نزدیک تر شویم، متوجه خواهیم شد که این تکه‌ها بیان تفکراتی است که نوشتن‌شان و تبدیل کردن آنها به متن، شاید دشوارتر از فهم آنها باشد. مانند رویایی کمرنگ در پایان یک شب که نوشتنش بر روی کاغذ، آسان نیست.
دقت و تلاش برای فهم مطالب کتاب، یک مزیت مهم دارد: علاوه بر آشنایی با اندیشه‌های فیلسوف بزرگ قرن بیستم، خواندن این کتاب جریان تفکر را به جریان می‌اندازد. هم رمز و راز مطالب و هم ارتباط غریبی که بین چیزهای مختلف در ذهن ایجاد می‌کند، مانند یک تمرین ورزشی برای ذهن است.
در تکه‌ای از کتاب با عنوان این محل اجاره داده می‌شود، می‌نویسد:
“در سوگ زوال نقد نشستن بلاهت است. زیرا خیلی وقت است موعدش به سر رسیده است. نقد یعنی در فاصله صحیح قرار گرفتن. نقد در جهانی در جایگاه مناسب خود قرار گرفته بود که دیدگاهها و چشم اندازها اهمیت داشت و هنوز می شد نقطه نظری اختیار کرد. اما اکنون نگاه بی‌پرده ، به دروغی بدل شده است. امروز واقعی‌ترین نگاه به قلب اشیاء از آن آگهی‌های بازرگانی است.”
در قطعه “مرکز شرط بندی” می‌نویسد:
“بورژوازی رژیمِ مشغولیت‌های خصوصی است. هر چه طرز رفتاری مهم‌تر و نتایجش جدی‌تر باشد، این رژیم نیز به همان میزان، آن را از نظارت مصون می‌دارد. وابستگی سیاسی، موقعیت اقتصادی، دین و .. همه اینها به دنبال مخفی‌گاهی می‌گردند. اما خانواده عمارتی فرسوده و افسرده‌کننده است که در گنجه‌ها و سوراخ سنبه‌هایش مبتذل‌ترین غرایز جای گرفته‌اند”
و در قطعه کتاب ها و روسپی‌ها :
“پانویس‌های یکی، اسکناس‌های دیگری در جوراب‌های بلندش است.”
کتاب خیابان یک طرفه با ترجمه حمید فرازنده در ۱۳۰ صفحه در سال ۸۰ توسط نشر مرکز منتشر شد. علاوه بر متن کتاب، دو افزونه مفید در انتهای کتاب وجود دارد که سونتاگ و تئودور آدورنو در مورد کتاب نوشته‌اند. تئودور آدورنو، جامعه شناس ، فیلسوف آلمانی و مانند بنیامین از پیشگامان مکتب فرانکفورت بود.
منبع سایت عکاسی :
