Ultimate magazine theme for WordPress.

آبرنگ

آبرنگ -Watercolor- رنگماده ساخته شده از رنگیزه و یک ماده چسباننده محلول در آب (معمولا صمغ عربی) و نیز نقاشی یا طرحی که با این نوع رنگماده بر روی کاغذ سفید یا رنگدار اجرا شده باشد. اسلوب آبرنگ بدین لحاظ با گواش و تمپرا تفاوت دارد که در آن رنگسایه های روشن از طریق رقیق کردن رنگماده حاصل می آید و نه با افزودن سفید. بنابراین با کاربست لایه های نازک و پشتنما از رنگماده میتوان روشنایی و درخشندگی را نشان داد ( گفتنی است که در طراحی آبمرکبی با بیستر و سپیا نیز همین روش به کار میرود.)

استفاده از آبرنگ از زمانهای قدیم معمول بود. مثلا میتوان به طومار های پاپیروس مصر باستان، نقاشی های روی ابریشم و کاغذ برنج در خاور دور و نسخه های مصور قرون وسطی در اروپا اشاره کرد. بعدا نقاشی آبرنگ توسط دورر اهمیتی تازه یافت . با این حال کاربرد کامل تر آن به خصوص در انگلستان از سده هجدهم متداول شد. نخستین آبرنگ کاران انگلیسی خطوط کلی را با مداد یا قلم و مرکب می کشیدند و سپس تصویر را با آبرنگ میپوشانیدند.

سندبی از ابتدا قلمو به کار میبرد و گاه برای تقویت جلوه های مورد نظرش از رنگماده غلیظ استفاده میکرد. در سده نوزدهم، منظره نگاران برجسته ای چون ترنر و کانستابل هر یک با اسلوب خاص خود نقاشی آبرنگ را تحول بخشیدند. آبرنگ کاران امروزی ،غالبا ،سنت انگلیسی را ادامه میدهند.

آلبرشت دورر / آبرنگ

پل سندبی / نقاش انگلیسی / تکنیک آبرنگ
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.